قطعا هر فردی عملی را انجام می دهد به امید نتیجه ایست.
این نتیجه وقتی دستگیر او می گردد,که آن عمل را با نیتی پاک به طرز صحیحی انجام دهد مثلا:صنعت گری به فکر خود فشار آورده و ابتکار به خرج داده است هدفش کسب شهرت یا بدست آوردن پول است یا مرد با ایمانی که خدمت به خلق می کند و وسایل راحتی همنوع خود را فراهم می سازد مقصودش رضای پروردگار و پاداش اخروی است.
شکی نیست که هریک از این افراد اگر به نتیجه ای که از عمل خود منظور داشته اند برسند قطعا انتظار دیگری ندارند بنابراین آن عده از مخترعین و مکتشفین که منکر خدا بوده اند طبعا عمل خود را برای خدا و پاداش اخروی هم انجام نداده اند و منظورشان جز جلب ثروت یا تحصیل شهرت و یا حد اکثر خدمت بخلق و ارضائ وجدان خود بیش نبوده است و این دسته به هدف و منظور خود برسند و یا نرسند چون معتقد به خدا نبوده اند انتظار پاداشی از خدا ندارند,ولی جمعی که معتقد به خدا و عالم قیامت اند و برای رضای خدا و حل مشکلات بشر دست به اختراعاتی
زده اند دادگر جزای متناسب با خدمت آنان خواهد داد.
اگرچه معتقد به پیغمبر اسلام هم نباشند و این جزا یا در این جهان به صورت ثروت و موقعیت اجتماعی خواهد بود و یا در جهان دیگر بصورت تخفیف در عذاب انجام می گیرد.
مسلمانان معتقدند: هرکس به پیغمبر اسلام ایمان نیاورده باشد وارد دوزخ می شود
بله چنین است...
زیرا این دانشمندان بعلت عــدم اعتقاد به فرستادگان خدا وعمل نکردن بقوانین آسمانی متخلف از قانون شناخته شده و حتما باید به عقوبتی که برای متخلفین از قوانین مذهبی
مقرر گردیده است برسد .
چنانچه اگر بزرگترین دانشمندان جهان درملل مترقی عالم از قانون سرپیچی کرده و یا جرمی را مرتکب شود حتما اورا مجازات می کنند.
فقط ممکن است به احترام خدمت او تخفیفی در مجازات او قائل شوند.
ما مردم مسلمان هم معتقدیم با آنکه پروردگار عادل و مهربان کفر و بی اعتنایی به فرستادگانش را اهمیت داده و عقوبت آنان را دوزخ داده است ولی ممکن است
برای افرادی که خدمت خلق را به عهده گرفته اند تخفیف عذابی قائل شده و آنان را به وجه سهل تری مجازات نماید.
مثلا:درباره حاتم طائی و انوشیروان عادل , آن دو مرد خدمتگذار به خلق روایت دارد که اگر چه به بهشت نمی روند ولی گرفتار به عذاب جهنم نیستند......
