نقدی بر استفاده از علامت [عــلم] در هیئات مذهبی..
پس از گذشت چهارده قرن از واقعه کربلا امروزه شاهد برگزاری با شکوه عزاداری سیدالشهدا
که از طریق اجداد شیعه مان به ما رسیده هستیم. اما آنچه که مورد توجه رهبر انقلاب و بسیاری از علما و کارشناسان دلسوز اسلامی مورد توجه قرار گرفته است نحوه عزاداری
واستفاده از ابزارات بر اساس عدم وهن مذهب است.. در این متن از یک وسیله ای به نام
عــــلم نقدی را عرضه می کنیم...
بسیاری از هیآت مذهبی به ویژه هیئت های آذری زبان زنجیر زن در دستجات خود
از علمی که 10 الی 18 تیغه دارد استفاده می کنند و نوعی قداست خاصی بر آن قائل هستند
با نگاه واقع بینانه و با دقت میفهمیم که این وسیله نه تنها باعث برگزاری باشکوه عزاداری امام حسین(ع) نمیشود بلکه موجب فاصله گرفتن از شعائر بدون وهن حسینی می شود
شما یک علم چند تیغه بسیار شیک و سنگین را در نظر بگیرید .
قالب اولیه مثل علامت به اضافه است منتها از قسمت بالایی کشیده شده یعنی قالب صلیب پیدا کرده است
دومین ایراد : دوسر ماردندانداری هستند که در انتهای سمت راست و چپ علامت یا همان علم
به صورت دهان باز و با زنگوله ای که از دهانشان آویزان است قرار گرفته اند
این مارها مارا یاد مرحوم فردوسی می اندازد و کاوه آهنگر و ضحاک ماردوش
یادتان باشد در افسانه ضحاک شیطان بر دو طرف دوش ضحاک بوسه زد و دومار سبز شد که
هر روز باید مغز دو جوان را تناول میکردند..
به نظر شما کمی بین مغزخوردن مارها و ایجاد صدای جذاب توسط زنگوله های علم و نوعی جذب ازطریق شستشوی مغزی
ارتباط نیست..
سومین ایراد بزرگ: استفاده از مجسمه های حیوانات برای تزئین علامت است
چیزی که ما شاهد بودیم شامل مجسمه 1-شیر 2-شتر 3-کلاغ 4-مرغ مینا 5-بزکوهی 6-طاووس وشاید
جاهای دیگر از حیوانات بدتر استفاده کرده باشند سوال اینجاست
آیا این حیوانات قداست دارند که برتر از انسان ما آنها را برای علامت تزئین کنیم
اصلا روایتی مبنی بر برتری حیوانات نسبت به بشر داریم.بیشتر یاد داستان گوساله سامری می افتیم که بنی اسرائیل
درفراغ و غیبت حضرت موسی گول حقه سامری را خوردند و زمانی که هارون(ع) به آنها اعتراض کرد
کم مانده بود اورا به قتل برسانند وقتی حضرت موسی از کوه طور بازگشت و اوضاع را دید
پس از برخورد سخت با آنان علت را چنین یافت که مردم برای تثبیت حضور موسی و رفع دلتنگی یا به نوعی
به یاد ایشان بودن دست به علاقه مندی به گوساله زده بودند
اما ما .. آیا این قضیه برای ما که شیعه هستیم درس گرفتنی نیست شاید ما ندانیم و سامری در پشت این نوع مجسمه های تزئینی برای اشتیاق به سید الشهدا باشد
ایراد چهارم: استفاده از نقوش و تصاویر حکاکی شده ائمه بر روی تخته فلزهای هر تیغه است
که نوعی وهن نسبت به چهره ائمه را به وجود می آورد
در این قضیه هیچکس نمیتواند بگوید این تصاویر درست یا غلط است
اما اکثر شیعه قائل بر چهره نورانی و زیبای ائمه هستند نه چهره تاریک و گاهی بدون زیبایی..
این نوشته نقد کسی است که نوکری امام حسین (ع) را به سینه دارد
نه عناد .. لازم دانستم که گاهی بدون تعارف باید صحبت کرد..
در آخر قضاوت با انسانهای بیدار دل و هوشیار...