امام علی علیه السلام:
بخدا سوگند!
آنقدر اینپیراهن پشمین را وصـــله زدم , که از پینه کننده ی آن شرمسارم.
یکی به من گفت: آیا آن را دور نمی افکنی؟ گفتم: از من دور شـــو,صبحگاهان رهروان شب ستایش میکنند.
(ضرب المثل است:یعنی آینده ازآن استقامت کنندگان است)
نمی دانم چرا اما پیمبر بعد معراجش
عبای مرتضی را بیشتر از پیش بو می کرد
خدا آن شب سخن می گفت با صوت یداللهی
خدا پیش محمد(ص) دست خود را داشت رو می کرد
خدا مشغول خلقت بود دنیا را همان موقع
علی در مسجد حنانه کفشش را رفو می کرد
